ID: 18526
Omschrijving
Mama
Je wordt wakker op een koude kennelvloer met een maag die pijn doet van de honger en tepels die zijn opgezwollen van de melk voor je puppies. Het voeden put je uit, maar omdat je een goede mama bent gaan je kinderen voor alles en ben je zelfs bereid om je laatste restje levenskracht aan je pups door te geven. Je hebt geen eten, je ziet geen daglicht en het enige waar je leven nog om draait is de veiligheid van je pups.
Je kunt je poten niet strekken, je weet niet wat een... wandeling is. Laat staan dat je weet hoe gras ruikt of modder aan je poten voelt. Je hebt nog nooit op een stok gekauwd of een aai over je kop gevoeld. Je weet niet hoe een vriendelijke stem klinkt, of hoe een kussen onder je lichaam voelt. Je kent alleen het staal op je uitstekende botten.
Je weet hoe je gedekt moet worden, je weet dat je beter niet tegen kunt stribbelen. Als je dat wel doet, dan wordt je vastgebonden op een apparaat dat je dwingt om je te laten verkrachten door een reu. Een reu die niet beter weet, want ook hij kent slechts een hok en een donkere ruimte.
Je verandert van een jonge hond met hoop op een betere toekomst in een oude teef met hangende tepels en een schurftige huid. Die aai gaat nooit meer komen omdat je lelijk bent.
Jouw enige doel is het baren en voeden van pups. Pups waarvan je na 6 weken afscheid moet nemen. En dan komt er een dekking, en dan komen de volgende kinderen die bij je worden weggerukt als ze groot genoeg zijn.
Je raakt afgestompt en emotieloos. Van je pups durf je niet meer te houden omdat je weet dat elke keer het afscheid nadert. Je kop blijft hangen, je ogen raken zo gewend aan het duister dat je deels blind word. Je bent blij dat niemand je meer ziet. Want je voelt je het gezien worden niet meer waard.
Iedereen ziet de schrijnende \"kofferbakpups\", maar jou zijn ze vergeten. Want pups zijn schattig en worden massaal gekocht, terwijl jij wegkwijnt in het donker.
Verstopt, ver weg van de buitenwereld.
Denk aan de moeders als je in de verleiding komt om in de val van de puppyfabriek te trappen.
Want achter elke pup staat een moeder die haar leven al lang heeft opgegeven.
Als wij - de mensen- niet meer kopen, komt er allicht een einde aan het uitzichtloze bestaan van de fokteef.
Denk na voordat je een schattige puppy uit het buitenland adopteert.
Denk na voordat je afreist voor een bezoekje aan een fokker met meerdere rashonden.
Vergeet de mamas niet!
Deel dit bericht s.v.p. via Facebook of andere social media zodat er meer bewustzijn over komt!
Koop geen broodfokpuppies!
Je wordt wakker op een koude kennelvloer met een maag die pijn doet van de honger en tepels die zijn opgezwollen van de melk voor je puppies. Het voeden put je uit, maar omdat je een goede mama bent gaan je kinderen voor alles en ben je zelfs bereid om je laatste restje levenskracht aan je pups door te geven. Je hebt geen eten, je ziet geen daglicht en het enige waar je leven nog om draait is de veiligheid van je pups.
Je kunt je poten niet strekken, je weet niet wat een... wandeling is. Laat staan dat je weet hoe gras ruikt of modder aan je poten voelt. Je hebt nog nooit op een stok gekauwd of een aai over je kop gevoeld. Je weet niet hoe een vriendelijke stem klinkt, of hoe een kussen onder je lichaam voelt. Je kent alleen het staal op je uitstekende botten.
Je weet hoe je gedekt moet worden, je weet dat je beter niet tegen kunt stribbelen. Als je dat wel doet, dan wordt je vastgebonden op een apparaat dat je dwingt om je te laten verkrachten door een reu. Een reu die niet beter weet, want ook hij kent slechts een hok en een donkere ruimte.
Je verandert van een jonge hond met hoop op een betere toekomst in een oude teef met hangende tepels en een schurftige huid. Die aai gaat nooit meer komen omdat je lelijk bent.
Jouw enige doel is het baren en voeden van pups. Pups waarvan je na 6 weken afscheid moet nemen. En dan komt er een dekking, en dan komen de volgende kinderen die bij je worden weggerukt als ze groot genoeg zijn.
Je raakt afgestompt en emotieloos. Van je pups durf je niet meer te houden omdat je weet dat elke keer het afscheid nadert. Je kop blijft hangen, je ogen raken zo gewend aan het duister dat je deels blind word. Je bent blij dat niemand je meer ziet. Want je voelt je het gezien worden niet meer waard.
Iedereen ziet de schrijnende \"kofferbakpups\", maar jou zijn ze vergeten. Want pups zijn schattig en worden massaal gekocht, terwijl jij wegkwijnt in het donker.
Verstopt, ver weg van de buitenwereld.
Denk aan de moeders als je in de verleiding komt om in de val van de puppyfabriek te trappen.
Want achter elke pup staat een moeder die haar leven al lang heeft opgegeven.
Als wij - de mensen- niet meer kopen, komt er allicht een einde aan het uitzichtloze bestaan van de fokteef.
Denk na voordat je een schattige puppy uit het buitenland adopteert.
Denk na voordat je afreist voor een bezoekje aan een fokker met meerdere rashonden.
Vergeet de mamas niet!
Deel dit bericht s.v.p. via Facebook of andere social media zodat er meer bewustzijn over komt!
Koop geen broodfokpuppies!